මා දිවි අරණේ සෑමදා නුඹ
සිටී යැයි මා සිතු තරම්
ඒ සිතුවිල්ලම කඳුලක් වීලා
මා දෙනෙතට වද දෙන තරම්
පෙම් වදන් සිහිවෙයි කියූ නුඹ
මගේ තුරුලට වී ඉඳන්
කඳුලු බිඳු වල රසය සොයනෙම්
අතීතය ඒ සිහි කරන්
නුඹට මා නැත මට නුඹඳ නැත
නොමැත එක් වීමට වරම්
තනිව වැලපෙමි තනිව විඳගමි
විරහ දුක මහ මෙර තරම්
නුඹව සිහිවෙයි කඳුලු වැගිරෙයි
ඉවසගමි නෙත් තද කරන්
වෛර කරනට නොහැක නුඹ හට
සුභ පතමි ඈතින් ඉඳන්
No comments:
Post a Comment