සුළඟකට තහනම්ද ආලය
චණ්ඩ වී මග නසන හංදා
සයුරකට තහනම්ද ආලය
වෙරළ මත වැද බිඳෙන හංදා
අමාවක රෑ දිලෙන තරු කැට
රැයේ කළුවර මකන හංදා
පුරා පුන්සඳ කිරණ අතරේ
උඩුඟු නෙත් සර දේද මංදා
වඩා බැතිසිත ගියත් ඉහළින්
ඉගිල සමනොල අඩවි වන්දා
සමනලුන් ගෙන ඒද කිසිදා
රොන් උරා බිවු මලක් කැන්දා
No comments:
Post a Comment