මල සමයං!

ඇවිත් යයි
සලකුණු තබයි
වදනකුත් නැත
මුව ගොලුයි

හිනා හඬ නැත
මිහිරි බස් නැත
සවන් වියැලී
හද දැවෙයි

දින ගෙවෙයි
නෙත් විඩා වෙයි
මතකයන් වල
සිත එබෙයි

හිරු ගිලෙයි
කලුවර වැටෙයි
සිහිනයෙන් විත්
ලඟ වෙලෙයි